---

Kiedyś chciałeś mi dać ręce pełne lata,
I ten błękit znad łąk, i tę zieleń, gdy wzrok tonie w sadach.
Kiedyś chciałeś mi dać ręce pełne słońca,
W ciszy szept aż po krzyk i tę noc aż po świt, aż do końca.

Lecz zgubiłam, zgubiłam to wszystko,
Rozrzuciłam niebacznie po drodze.
Z niepamięci, jak z dalekiej podróży,
Dziś do ciebie bez słowa przychodzę.

Kiedyś chciałeś mi dać nieba okruch jasny,
By nad nami i w nas szybciej spalił się czas nieprzyjazny.
Kiedyś chciałeś mi dać miejsce w swoich myślach,
Lecz z miłości sprzed lat nie pozostał dziś ślad, nawet iskra.

Lecz zgubiłam, zgubiłam to wszystko,
Rozrzuciłam niebacznie po drodze.
Z niepamięci, jak z dalekiej podróży,
Dziś do ciebie bez słowa przychodzę.

Bo zgubiłam, zgubiłam to wszystko,
Rozrzuciłam niebacznie po drodze.
Z niepamięci, jak z dalekiej podróży,
Dziś do ciebie bez słowa przychodzę.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.