Wiem teraz to, aż nadto wiem Że szczęście bywa takie ot Za małe, by nim dzielić się Zbyt wielkie, aby sobie wziąć
Że zdarza się nierzadko tak By o szczęściu powiedzieć móc: Przeoczone, zawinione Zawinione pół na pół Że zdarza się nierzadko tak By o szczęściu powiedzieć móc: Przeoczone, zawinione Zawinione pół na pół Przeoczone gdzieś, przeoczone gdzieś
A kiedy raptem z dnia na dzień Odnajdę inny szczęścia trop Czy zbraknie go tym razem też Czy starczy, aby sobie wziąć?
Czy wtedy również przyjdzie mi O swym szczęściu powiedzieć znów: Przeoczone, zawinione Zawinione pół na pół? Czy wtedy również przyjdzie mi O swym szczęściu powiedzieć znów: Przeoczone, zawinione Zawinione pół na pół? Przeoczone gdzieś, przeoczone...
Czy wtedy również przyjdzie mi O swym szczęściu powiedzieć znów: Przeoczone, zawinione Zawinione pół na pół? Przeoczone gdzieś, zawinione...Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
