W samym środku ziemi, pośrodku wielkich miast
Jest miejsce, w których mieszka dzień dzisiejszy
Na samym środku nieba, pośrodku jasnych gwiazd
Jest miejsce, w którym mieszka teraźniejszość.
Za bramą ciemnych borów, jasności wielkich pól
Jest miejsce u przecięcia dróg rozstajnych,
Gdzie we wieczornym cieniu, nim kres nadejdzie dnia
Na bardzo krótką chwilę czas przystaje

A wtedy w rzekach nurt martwieje i ptaki zamierają w locie,
Fale na brzegu kamienieją i kamienieje kot na płocie
W półkroku wtedy staje człowiek, zamiera w górze topór kata
U rozstajów i mostów dzwonów na wszystkich czterech krańcach świata

Na długim brzegu nocy, przed jasną bramą dnia
Koguty zbudzą świt donośnym pianiem
Obudzą się zegary na wieżach wszystkich miast
I czas swą drogą pójdzie znowu dalej

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.