---

Nieba pół i ziemi pół
z zielonych wzgórz przyniosłam tu,
aby rozdać pomiędzy was.
Tańczy cień na szybach aut
i tylko w tle znajomy kształt:
moje miasto jak piasku garść.

Jak piasku garść
przyjaźnie z tylu lat,
pozornie prosty świat,
gdzie radość i łza, i serca ład.
Jak piasku garść
obrazy z tylu miejsc,
szalony jeszcze deszcz
i muzyka, i biały wiersz.

Tamten brzeg za rzeką już
i podniósł się, i opadł kurz,
śpiewam siebie i własny czas.
Światło mknie w niepewną noc,
mogę je w ramiona wziąć:
moje światło jak piasku garść.

Jak piasku garść
przyjaźnie z tylu lat,
pozornie prosty świat,
gdzie radość i łza, i serca ład.
Jak piasku garść
obrazy z tylu miejsc,
szalony jeszcze deszcz
i muzyka, i wiersz, i biały wiersz.

Jak piasku garść
przyjaźnie z tylu lat,
pozornie prosty świat,
gdzie radość i łza, i serca ład.
Jak piasku garść
obrazy z tylu miejsc,
szalony jeszcze deszcz
i muzyka, i biały wiersz.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.