Ile, komu, za co, na co, komu więcej, komu dać mniej? Siwa głowa, młoda głowa, która głowa lepiej to wie?
Nasze losy na tej wadze, która waży słowa i czyn. Jak to jest, czy my to my?
Mnożyć, dzielić, równo, mądrze, komu śmiechy, komu dwie łzy. I raz na dół, raz do góry, zawrót głowy, szczęście czy mit?
Doły, góry, ziemia, chmury, ludzi tłumy, ale ja gdzie? I gdzie my? Kto dziś to wie?
Krąży świat dookoła, krąży świat dookoła, a z nim krążę też i ja. Krążę i tak wołam, krążę i tak wołam: trzeba dawać, aby brać.
Wiele ważą słowa, które dałam ci, czekam, byś ty takie same słowa dwa dał mi, nim zamienią się na obłok mgły. Powiedz mi: jak to jest, czy my to my?
Mogę zmienić szare w złote, mogę porwać lotem do gwiazd. Mogę nawet dać ci więcej: gorycz, słodycz, serce i kwiat.
Księżyc w nowiu, księżyc w pełni, zawrót głowy, ciszę i krzyk. A słów brak i nie wiem nic.
Krąży świat dookoła, krąży świat dookoła, krążę nadal ja. Krążę i tak wołam, krążę i tak wołam: gdzie są słowa dwa?
Wiele ważą krótkie słowa dwa, szale wagi mają także strony dwie; ty na jednej, na tej drugiej jestem ja. A gdzie my? Kto dziś to wie?
Dwa słowa… dwa słowa… Te, których brak mi, słów, twoich słów.
Krąży świat dookoła, krąży świat dookoła, krążę nadal ja. Krążę i tak wołam, krążę i tak wołam: daj mi słowa dwa!
Powiedz mi: czy my to my? (x4) Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|