Stalovy ŭzychod – lazom pramiani –
Pradvieśnik chutkaha kanca.

Spustošanaj jomistaści hrani,
Pierałamleńnie hrachoŭ.
Pakaleńniaŭ zdabytki
Połymiem ahornutyja.

Realnaść katuje – ratuešsia ŭ śnie –
Durnaja hulnia.
Šlach ahniu i miača projdzieny da kanca.
Da kanca...

Adzin, sam-nasam.
Śviet pusty!
U adlustravańni dzion –
Niepaźbiežny
Finał žyćcia –
Chutki skon!
U adlustravańni – tlen!

U zabyćcio adychodziać lepšyja,
Źnikajuć reštki haradoŭ.
Padzieńnie ŭ prorvu niepaźbiežnaje –
Pieraradžeńnie znoŭ i znoŭ.

Stalovy ŭzychod novaha dnia,
Dzie haryzont ścianoj ahniu.

Spustošanaj jomistaści hrani,
Pierałamleńnie hrachoŭ.
Pakaleńniaŭ zdabytki
Połymiem ahornutyja.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.