Als tot den hemel toe vermenigden de zonden
Heeft God veelvoudig ook zijn plagen uitgezonden.
Bij honger en krijg, hij het niet blijven laat,
De pest kwam tonen, ook haar vreselijk gelaat

De kaken ingedrukt en magerlijk gevoed
De neus spits en lang bevrijssemt en bebloed
de ogen spalkende, de tanden geel en hol
De tong gezwollen op, van schuim en zever vol
De reutelende borst vast hoestte en kuchtte

De long kort-ademt steeds piepende en zuchtte
De reutelende borst vast hoestte en kuchtte,
het hoofd nu hier nu daar wordt zwijmend geschud
De keel gaf een damp gelijk een dodenput
Het hart in een vuur scheen lichterlaai te branden
toch ijzelden van kou de voeten en de handen
De huid was overzaaid met vlekken, paars en zwart

Met blaren vaal en grijs, met bulten dik en hart
Haar linker droeg een zweep, haar rechterhand een toorts
Haar volgend als naaste maach, de brandzucht en de koorts
En als ze vallen liet, een vonk daar ze trad

Voor eerst een hele buurt, daarna een hele stad
Daarna het hele land was schiedelijk ontsteken
Deze menig jonge spruit het hart moest breken
Ik ken, ik ken u wel ontzienelijk gedrocht
Gij hebt mij vernacht, doch niemand omgebrocht

Want een veel sterker hand u handen heeft gevat
Die anders niet en wil, als hij u woede laat
Dan zijn namen eer en onze hoogste goed
Wij klagen onze schuld, wij vallen hem te voet
Mistrouwende ons zelfs zijn goedheid wij vertrouwen

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.