Dzwonnica głucha, chmurna grań dokoła
W brzezinie cichej. gdzie dusza jak oskoła
Zmarłym kaganek, licha żagiew w pomroce
Żywym latarnia co czarniejsze czyni noce

W słabnącej łunie, na mogilnej, cichej ziemi
W brzezinie suchej, gdzie dusza zwykłym z cieni
Zmarłym ochłapy, z niebios stołów resztki strawy
Żywym cne bochny i koloryt snów na jawie

W marszu pokornym
Z nieba mogił w ziemne groby
Przy winie wybornym
Co frasunek czyni lotnym
Zmarłym niczego, byle dalej od ich żebrań
Żywym wszystkiego, niech się pleni wino w cebrach

Dzwonnica głucha i mogilna mgła dokoła
Ostoja ducha, co u brzozy cicho kona
Po marszy znojach i brewerii winnych doznań
Ni strawy, ni ognia - jeno grobów ciche łoża

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.