Ile słów jest pomyślanych,
Ile krzyków powiedzianych,
Czy poeta tłumi wiersze
widząc bezsensowną przestrzeń
Tkliwy starzec nie chciał żyć,
jego wolą tylko być.
Stworzył z chwastu piękny kwiat,
okrył hańbą wrogi świat.
Rodzi się na nowo we mnie gniew
Pobudzony został każdy nerw
W każdym rogu widzę jeden cień
Och, proszę, powiedz, że to sen.
Słowa bolą, ranisz mnie
Twarz niewinna, anioł wręcz
Twoje loki - morza szum
Pełne usta, piersi - cud
Jedno słowo, jeden gest
Będę tutaj, przecież wiesz.
Stoję sam i nie mam nic
Dokąd iść i z kogo drwić.
Rodzi się na nowo we mnie gniew
Pobudzony został każdy nerw
W każdym rogu widzę jeden cień
Och, proszę, powiedz, że to sen.
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 