1.Ojciec wczoraj się mnie pyta, leci znów ta sama płyta,
kiedy w końcu na planecie życia wyląduje tak jak Ikar?
Ja pościelisz tak się wyśpisz
Kiedy w końcu się nauczysz, że przyszłości nie zbudujesz
pośród wiolinowych kluczy.
Taaaa. Stos pouczeń, nie dostarcza mi to wzruszeń,
nigdy nie byłam prymusem, etatu nie mam
Lecz to jakoś mnie nie smuci, bo pakuje się na próbę, która nigdy się niw zwróci.
Ref:
Może będzie coraz gorzej,
Może kiedyś nas wybudzą
Może nigdy nie zagramy
Tam gdzie „artyści” się brudzą
Póki mamy wspólny układ
Póki płuca jeszcze służą
Póki hajs nam brzęczy ciszej
Niż trąbka, waltornia puzon
2. Dzisiaj kumple znowu nudzą
Może byście się gdzieś przeszli?
Tyle jest fajnych programów
może ekran Was popieści.
Wierz mi... Ja nie czuje się artystą
Wcale nie mam nic do tego.
Tylu ludzi stamtąd wyszło....tyle zawyżonych ego.
Wole liczyć sam na siebie, poza całą tą gorączką
Wole sam na siebie wysłać niż Ci pokazywać rączką.
Wole z ekipą na streeta poza całym tym zamętem
Wciąż jesteśmy sami sobie
Sterem, żeglarzem okrętem.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.