Niewiele o sobie wiem Coraz mniej siebie rozumiem Nie wiem nawet jak żyć Żyję więc tak jak umiem
Tak bardzo kocham księżyc Tak bardzo kocham gwiazdy Po niebie mknę jak anioł I gonię obłok każdy
Spoglądam z góry na wodę Spoglądam z uśmiechem na ziemię Na niebie kocham swobodę Na ziemi zaś kocham Ciebie
Niewiele o sobie wiem Coraz mniej siebie rozumiem Nie wiem nawet jak żyć Żyję więc tak jak umiem
Na niebie i na ziemi Rozmawiam z Bogiem w ciszy Bo On na niebie i ziemi Cichutko mi towarzyszy
Choć ziemia jest przystankiem A niebo moim progiem Choć siebie nie rozumiem Szczęśliwy jestem z Bogiem
Na ziemi zegary tykają A miłość codziennie mnie budzi I słońce wysyła promienie Szczęśliwy też jestem wśród ludzi
Choć siebie nie rozumiem I żyję tak jak umiem Polatam czasem po niebie By znów wrócić do CiebieTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
