Om wat applaus heeft hij vergeten de godverlaten duisternis nooit vermoed en nooit geweten hoe wit, hoe leeg de winter is
Alleen de wind de wind die fluistert alleen een steen een steen die wacht alleen een boom een boom die luistert naar het water water lacht
Hij die zijn hand wou laten heersen over dingen, over zand draagt op zijn schouders brons en marmer wordt gekust door vreemde angst
Alleen de dwaze gekken weten hun kreten klinken schril en hol en worden langzaam opgevreten door een oude wereldbol Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |