Een Ochtend vol van liefde in een liefdevol seizoen jouw haar bloeit op 't kussen als een gouden zijden bloem
Liefde bloeit steeds eender aan ons was niets unieks aan het einde was geen drama al had het iets klassieks
Je ogen worden waziger je mond raakt uit model je mompelt zacht: "Het spijt me." Hoe zeg ik zo ooit vaarwel?
En we zijn er nou echt bijna want de straat loopt op zijn eind luister naar de echo hoor hoe elke voetstap rijmt
Je raakt mij nu nooit meer kwijt mijn liefde neem je mee en ik bewaar de jouwe als een zilver collier
Ik denk niet dat je tranen voelt het zonlicht is zo schel en prikt steeds in je ogen. Hoe zeg ik zo ooit vaarwel?
Een Ochtend vol van liefde in een liefdevol seizoen jouw haar bloeit op 't kussen als een gouden zijden bloem
Weinig is er over de lente kwam en ging wat blijft dat is een foto en de herrinnering
ik je ogen blinkt de spijt we speelden nooit een spel maar waarom beeft je stem zo? Hoe zeg ik zo ooit vaarwel? Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|