H / Herjalf / Powstała z morza mgieł (wer. 2)
Wiatr, deszcz sen, mroku duch otula mnie Czas nuci pieśni swe Zagubiona poszukuję miejsca gdzie odnajdę przeznaczenia cień
Wypełnia spokój mój wszechmocna nadzieja… Wypełnia smutek mój odwieczna nadzieja...
Głos odezwie się, skruszy lód, stopi stal Jego szept zbudzi mnie pośród wichrów i fal Zapomniany trakt, niedościgły mój cel. Wtedy chwycę sama, powstała z morza mgieł... Tęsknię za blaskiem twoich oczu, za ciepłem płynącym z twych dłoni Siedzę za przykazanym śladem morskiej łodzi
Głos odezwie się, skruszy lód, stopi stal Jego szept zbudzi mnie pośród wichrów i fal Zapomniany trakt, niedościgły mój cel. Wtedy chwycę sama, powstała z morza mgieł...
Tęsknię za blaskiem twoich oczu za ciepłem płynącym z twych dłoni Siedzę za przykazanym śladem morskiej łodzi Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|