Dusza twa niespokojna gnana tam w wieczną noc gdzie krew przelana dumą twą A miejsce to przeklęte jest. Zostań tu, ja błagam cię
Woń odległych lądów wzywa mnie by w naturze rogów zdobyć je Niech w ogniu staną ściany kaplic... Niech dym udusi już zakonnic krzyk
Patrz na horyzont i proś o przychylny wiatr Czas by statki wyruszyły w morską toń Mroczny żywioł opętany piorunami Z wielką siłą w żagle dmie szum rozciętych morskich fal ukazuje krzykiem
Dusza twa niespokojna gnana tam w wieczną noc gdzie krew przelana dumą twą A miejsce to przeklęte jest. Zostań tu, ja błagam cię
Wróć na ojczysty ląd, wypełnij pustkę mą Swą chwałą okryj mnie, zabij tęsknotę
Rozrywając mieczem ciała swoich wrogów Do księżyca zakrwawionym ostrzem stali wyje ból Cienie rogów przykrywają żar popiołów nie do końca wypalonych, starych krzyżyTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
