---

Chodź, pokażę ci dno.
Czym czarują, a czym są godni.
Cennym złotem obsypane
ołtarze pełne mąki i wina cuchną.
Monument tworzą w korze twej,
oddany miejsce swoje ma w zaświatach.
Ukorz się człeku przed obliczem jego,
śmiałym, krętym namiestnikiem.

Godni pasterze dusz przewodzą masom łbów.
Przeraża służalcza ciemnota.
Nie dla mnie modły, prośby, urojony raj.
Zostańcie w swoich świątyń progach.

Bądź i czcij, oddanie służ.
Życie złóż, do końca.
Gardź sobą, innymi gardź.
Osiągniesz błogi stan w grobie.

Godni pasterze dusz przewodzą masom łbów.
Przeraża służalcza ciemnota.
Nie dla mnie modły, prośby, urojony raj.
Zostańcie w swoich świątyń progach.

Godni pasterze dusz przewodzą masom łbów.
Przeraża służalcza ciemnota.
Nie dla mnie modły, prośby, urojony raj.
Zostańcie w świątyń progach.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.