Gdy nas dzielą kłótnie i swary
Gdy czynu boimy się wciąż
Studenci pod polskie sztandary
Zaciągają się, jak jeden mąż

Wzgardziwszy mizernych słów blagą
Znak czynu unoszą do chmur
I idą z młodzieńczą odwagą
By przed wrogiem tak stanąć, jak mur

Już zbrzydła im niemoc orędzi
Więc próżnych protestów rwą nić
Wrogowi nie dadzą ni piędzi
Ziemi polskiej, co wolną ma być

Na kraju odwieczne rubieże
Gdzie czyha zła moc, idą w dal
A starzy za sprawę żołnierze
Łączą z nimi swe dłonie, jak stal

W dal idą, śpiewając pieśń ”Roty”
W ich oczach młodości lśnią skry
Tak ziszcza się Polski sen złoty
Do wolności wstajemy i my

Raz jeszcze spojrzyjmy w ich twarze
I mocno wytężmy nasz słuch
Wkrąg siły sprzysięgły się wraże
Powstań Polsko! Do broni! Czuj duch!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.