Moja miła, moja miła Osiemnaście ma lat Jest urocza, jak kwiat Z dawna łączy nas przyjaźń zażyła
Moja miła, moja miła Powiedziała mi raz Że chce ze mną pójść w las Uśmiechała się, gdy to mówiła
Moja miła, moja miła - Uśmiechnąłem się też - Ja pójdę tam, gdzie chcesz Nie chcę, byś się w tym lesie zgubiła
Moja miła, moja miła Wzięła płaszczyk i koc By się okryć, gdy noc Będzie jeszcze chłodniejsza, niż była
Jak było nam Już nie opowiem wam Nikt się o tem nie dowie Dokoła mgła I te serca, te dwa Do białego aż dnia
Moja miła, moja miła Dziś już życia zna sens I spogląda spod rzęs Odkąd z lasu nad ranem wróciła
Moja miła, moja miła Już nie śmieje się dziś Jakaś dręczy ją myśl Bardzo dziwna i bardzo zawiła
Moja miła, moja miła Gdym jej rzekł: "Co ci jest?" Zrobiła tylko gest Gest przeczący i nic nie mówiła
Moja miła, moja miła Pójdę z tobą, gdzie chcesz Poprzez życie, i wiesz Że rozłączy nas tylko mogiła
I ty, i ja Serca złączymy dwa Czy tak chcesz, moja miła? Nie rzekła "nie" Uśmiechnęła mi się Piosnka tu kończy sięTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
