W ciąg pijacki wpadłem przez samotność,
Słyszę głosy prawie w każdą noc.
Po imieniu mnie wzywa głos dokądś,
Patrzę - czart – jakieś cuda, czy co.

Stroił miny, mrugał do mnie czart,
A ja na to cicho mówię tak:

Mój braciszku, dziś koniaczek piłem,
Tyś pił dyktę, za dobrze cię znam.
Słuchaj czarcie, diabełku, mój biesie,
Siądź tu przy mnie, będę tobie rad.

Może z ciebie zwyczajny jest tchórz,
Chcesz, to krzyż ci podstawię pod dziób.

Czarcik mówi że zna Borysowa,
To pijaczek z parteru, nasz cieć.
Czort policzki chlebem wyfasował,
A koniaku tknąć nie chce ta wesz.

Butla pusta i nie jest to żart,
Trzeba skoczyć na dworzec raz dwa.

Czart pojechał za flaszką na dworzec,
Budzę się, a tu znów przy mnie czart.
Czy to on roi się w mojej głowie?
Czy to ja roję się jemu tak?

Czart jak szewc w cały świat zaczął kląć,
Potem do całowania się wziął.

Kpię ja z niego i konam ze śmiechu.
Pytam go: czy tam w piekle wsio gra?
Jak traktują tam alkoholików?
Smołę piją, samogon, czy kwas?

Czart raz jeszcze coś przeklął i rzekł,
Tam są bale i pije się fest.

Koniec wizji, znów jasność w komnacie,
Wypić trzeba by wrócił tu znów.
Czart gdzieś przepadł, rozwiał się, czy uciekł,
Będę czekał na niego jak wprzód.

Jam nie wariat, rozsądek swój mam,
Z czartem lżej, niż z sobą, sam na sam.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.