Ołowiany żołnierzyk syna


Ziemia się budzi słowikami,
Majowy, ciepły kropi deszcz.
A tu żołnierzyk ołowiany
Na bohaterską czeka śmierć.

Jakiś tam majster nieżyczliwy
Na świat go wydał z woli złej.
Spytasz żołnierza: „ Czyś szczęśliwy?”
On wnet celuje w twoją pierś.

Między radością a rozpaczą
W pochodzie wieków dudni krok.
Ludzie się śmieją, ludzie płaczą.
A on na wrogów czeka wciąż.

Czeka uparcie, niecierpliwie,
Gdy rzuca się, ja trąbię wnet.
Gdy spytasz go:” Czy ty się boisz?”
On wnet celuje w twoją pierś.

Żyje żołnierzyk ołowiany,
Zwiastun iście piekielnych mąk.
I automacik swój diabelski
Boi się on wypuścić z rąk.

Gdy ten obrońca mimo woli,
Do boju rwie się, kusząc śmierć.
Zapytasz go: „ Ciebie nie boli?”
On wnet celuje w twoją pierś.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.