Chcesz moje życie?
Zaprawdę, weź je!
Nic mi po nim przecie.
Na tym czy innym
Wymyślonym świecie,
Jest nitką mrozu
Skrzypiącą w zenicie.
Warte jest tylko
Okruszyny chleba,
Którą rozdają
Przemarzniętą ręką.
Kropli miłości
By serce nie pękło
Jak pył o kosmos
Zaczepione pętlą.
Bo sam jak tragarz
Na pustym peronie,
Oglądasz rozkład
Którego już nie ma.
Niemy konduktor
Wystrugany z cienia,
Niczym sam Pan Bóg
Zapatrzony w siebie.
Stoisz samotnie,
Niepokorny, hardy,
I nikt ci nigdy nie powie
Żeś stchórzył.
I tylko zegar wyznacza
Podróży, kres.
Chcesz zbawienia?
Nie. Nie chcę zbawienia.
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 