---

Moja miłości, tyś stara jak świat,
Tylko tobie jednej wiernie służyłem.
Sługa arbackich podwórek - to ja,
Uszlachcony nimi jak hrabia żyłem.
Sługa arbackich podwórek – to ja,
Uszlachcony nimi jak hrabia żyłem.

Za wierność mą i zasługi me,
Niebieską krwią obdarowany jestem.
Kiedy ich zabraknie umrę jak pies,
Póki są, losem swoim władam jeszcze.
Kiedy ich zabraknie umrę jak pies,
Póki są, losem swoim władam jeszcze.

Fama po mnie od srebra droższa mi,
Za nią pójdą dźwięki muzyki przepięknej.
Ty, moja fortuno bądźże wierna mi,
I mej ręki nie wypuszczaj nieszczęsnej.
Ty, moja fortuno bądźże wierna mi,
I mej ręki nie wypuszczaj nieszczęsnej.

Nie płacz droga Mario, ciesz się i żyj,
Tak jak dawniej witaj gości na progu.
Arbactwo rozcieńczone mam we krwi,
Jest niezniszczalne jak sama przyroda.
Arbactwo rozcieńczone mam we krwi,
Jest niezniszczalne jak sama przyroda.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.