Mój ojciec pochodził z Krakowa,
W Legionach o Polskę się bił.
A matka do ojca pisała ze Lwowa,
Pragnęła połączyć się z nim.
Komendant do chrztu mnie podawał,
Bo z wujkiem na zsyłce jadł chleb.
Wieniawa na święta życzenia nam składał,
Przeczytał mi kiedyś swój wiersz.

Ref: W powstaniu szanse dał mi los,
Walczyć o Polską, wąchać proch.
Do lazaretu w huku bomb
Nosiłam rannych w deszcz i ziąb.
Zmęczenie koił wina łyk,
I tylko płakać było wstyd.
Włosy mi mierzwił wojny wiatr,
Co na me serce cieniem spadł.

Musiałam nieraz na Mokotów,
W kanałach kluczyć, w brei brnąć.
Meldunki do sztabu, z barykad, z okopów
Nosiłam w dwie strony pod prąd.
W sierpniu na Wilczej zostawiłam,
Kogoś, z kim blisko byłam rok.
Kochałam go bardzo, z nim jadłam i piłam,
Ja przy nim, on przy mnie, krok w krok.

Dzień przyszedł czarny jak listopad,
Batalion dyszał, ronił krew,
Porucznik dał rozkaz, - Batalion wycofać!!!
Znów zeszłam do włazu jak pies.
Szczury jak koty podczas godów,
Piszczały butnie, węsząc żer,
A ja wśród poległych, zamętu i smrodu,
O szybką modliłam się śmierć.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.