Ten błaha piosnka to bunt dla zabawy,
Śmieszny, jak słowa w tym amfiteatrze.
Gdy zachwyt tłumu zmienia się w owacje,
By przydać klaunom i trefnisiom swady.

Frant pryncypialnie zagaja z trybuny,
Że jest potrzeba, że to racja stanu,
Że jest porządek mimo bałaganu,
I czy mu zgodnie, w biedzie pomożemy?

Dożynek splendor ma fanfaronada,
Kilka misternie wyważonych racji,
Tych w nowomowie słusznych proklamacji,
Bo gdy jest postęp, musi być parada.

Dla ludu sława, wóda i ordery,
Regał na raty, talon na malucha,
Ale ta władza ten naród wydmucha,
I chyłkiem, spita pójdzie do opery.

Łgarz do filuta pyszne stroi miny,
Kłamstwo bulgocze, nosem się wylewa.
- Na wasze strajki Wielki Brat się gniewa,
Po co go drażnić bez ważnej przyczyny.

Błaznów jest masa, może trzy tysiące
A może milion, gdy ich dobrze zliczyć.
Nie da się z błazeństw ich wszystkich rozliczyć,
Pasą się milczkiem jak krowy na łące.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.