W złotych ułudnych snach
Widzę dziewczę cudne, wiosenne
Jasne, jak świt promienne
W smutku, a często we łzach
Skarbie ty drogi mój!
Dokąd ciebie wichury niosły
Gdzie czar postaci wyniosłej
Gdzie moich marzeń zdrój!
W wiośnie dziewiczych dni
Byłaś duszą w niebios błękicie
Minął czar, zblakło życie
Gorycz została i łzy!
Słońca mojego brzask
Znikł i zgasły jego promienie
Zostało tylko wspomnienie
Rojeń i cudów blask!
O rozkoszne sny
Wy rozproszcie mgły!
Czarów moc, rojeń szczyt
Niech wprowadzi do duszy mej świt
Bądź marzeniem mem
Chociaż złudą, snem
Wróć drogocenną gwiazdą promienną
Wróć do mnie chociaż snem
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 