---

Niewoli kajdany z hukiem opadły
Plugawy świat w niepamięć odchodzi
Natury łono ogarnięte mrokiem
Dziś zimowy sen został zgiełkiem przerwany

Kto karać nas chciał i dławić niewolą
Hebrajskie plugastwa zwał odkupieniem
W ich oczach strach... namiestnik anioł
Powiewa na wietrze wisząc na sznurze
A nocą wilcze hordy przy blasku księżyca w
Pijąc ich krew kroczą w nieśmiertelność...

Stanęły w ogniu knieje pradawne
Ponury żywioł budzi się ze snu
Czyjś przeraźliwy krzyk i zapomniane zło
Słyszę co noc...

Obłąkane szepty z rozgrzanych stosów
Czuję... na swych plecach
Jak tysiąc lat temu... zapomniane
Znów stal zatopiono we krwi...

Wypalone ślepia, w ustach sól i piach
Dłonie spętane, blizny broczące krwią
Lecz nigdy duchem swym poddane
Rozbudzone serca zapanują na wieki

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.