Zagubiony, marzenia
Był sam, wśród nocy
Pozostały wspomnienia
Martwo plecie z nich czas

Właśnie tak, aha
Nie wiem co bym robił
Gdyby nie rap
Mogło być inaczej,
Inaczej wyglądał by świat
Zagubione marzenia
Poleciały jak mewy
Które miały moc
One chciały nas podzielić
Znów to samo miejsce
Kolorowych dzielnic
Czwarte piętro chłopaku
Każdy z nas się zmienił
Mogło być inaczej
Gdybym spojrzał z innej strony
Otworzyłbym skrzydła
Latał nad horyzontem, domy
Znów wracam
Choć nie wracam do kobiet
Mogło być inaczej
Gdybym zrozumiał co jest dobre
Gdybym mógł cofnąć czas
To i tak bym nic nie zmienił
Dwadzieścia-cztery lata wciąż na tej samej dzielni
Popatrz na bloki
Popatrz na ich obłoki
Tu, gdzie biegałeś za piłką
A teraz walisz wódę tu
Mogło być inaczej
Gdybym wiedział co jest ważne
Na prawdę, pozmieniałbym wszystko co jest warte

Wiem, że tego chciałeś, kurwiu
Mogłem se nie olać studiów
Powiesz, że zjebałem w chuj tu
Ale nie żałuje, durniu
Mogłem spawać przez pół dnia
Potem stawać se na drugie
Potem znów oddawać umiar
Waląc wódę, paląc szluga
Mogłem rzucić wroty
I pierdolić ten festyn
Być jak wszyscy idioci
Ale to dla mnie bezsens
Mogłem znów dać łamigłówkę
Której nikt nie skmini
Będąc w ich oczach półgłówkiem
Oni w moich większymi
Mogłem nie mieć tej choroby
Bo wiesz, mam astme
Miałbym szansę łatwej drogi
Z miast ambicji na czas ten
Ile razy chciałem zmienić się z cynika w altruistę
Tyle razy zespawałem
Nie chcę utykać tych blizn, łee
Mogłem dawać drugie szansy
I nie daję bez przyczyny
Cierpię ten mentalny kac
Jak odryw od flegaminy
Wiem, że mnie rozumiesz, menciu
Nie żałuję tych wyborów
Stoję przy tym szmycie
W dumie miast
Nie dybieć od oporu

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.