Grudniowy księżyc - przewodnik dusz Otwiera umysł na pradawny czas W czeluściach leśnych majestat zła Przelewa czarę bezbożnych lat Z otchłani wieków praojców duch Snuje się szepcząc jak zimny wiatr Okrywa szronem przydrożny grób zniszczony czasem obdarty z nazw
Po którym kroczyć nadszedł czas Po którym kroczyć nadszedł czas
Zimową nocą z głębiny snów Wypłyną potężne demony zła Serce me pokrył pogański mróz Zastygła w żyłach tętniąca krew Ciało poczuje poranny chłód Lecz będzie za późno powrócić z Naw Ten chłód jest zwiastunem dalekich dróg
Po których kroczyć nadszedł czas Po których kroczyć nadszedł czas
Pogańskie wizje mego umysłu Nadchodzą wraz z gromem w zimowy czas Bluźniercze myśli uwolnią duszę Z cielesnych powłok w astralny świat.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
