Widzialem kiedys, usmiech na twarzy chlopca,
w ktorego ciało, weszla zla bakteria obca,
przykuty do łóżka, marzył o okładce forbesa,
uśmiech dawał mu w oknach promien slonca,
bliski końca, śnił, że spotka na żywo plany,
wierzył wciąz, że wyciagna go stamtad czary,
ze wymknie się smierci, jak kilka razy Harry,
trafiając wprost pod Niagarę, ze swej Sahary,
bo nigdy nie jesteśmy sami, jest jeszcze ona,
tak samo długo z tobą jak linie na dłoniach,
ponadczasowy, galaktyczny, bezpieczny pojazd,
kto wskaże mu drogę, ten choćby miał konać,
szczęściu ustąpi pola, kosztem zwykłej wiary,
czym jest nadzieja, jeśli nie tym co ona samym,
to ona jak wieża Eiffla daje widok na Paryż,
temu chłopcu, co leży gdzieś w polskiej sali.


Choć mowia ze nadzieja umiera ostatnia,
i twierdzą, że to tych glupszych matka,
ze jej obecnosc nie ma wplywu na realia,
i jesli ją skreślili, to czemu nie umarła?
I mówią, że w sercu niosą ją tylko naiwni,
nie słucham ludzi, oni są tacy dziwni,
komu zaufasz? swoim pragnieniom czy bliźnim?
nikt niż ty sam lepiej nie zna twoich myśli.





Mówili temu chłopcu, że już wiele nie zobaczy,
on nie był rybą, żeby szybko złapać ten haczyk,
odnalazł prawo w sobie jakby połączonych naczyń,
było tak samo, niezależnie na co kładł nacisk,
TY nic nie tracisz wierząc w niewiedzę tych wokół,
mało pracy, kosztuje odnaleźć nadzieję i spokój
mówił do siebie, mając wciąż ten błysk w oku,
widział swoją przyszłość pięknie, jak po opium,
do lotu, poderwał swoje obolałe małe skrzydła,
bo na tym opiera się umysłu prawdziwa modlitwa,
nadzieja dla sfery duchowej jak dobry przysmak,
wabi zapachem, lewitując we wszystkich zmysłach,
pozwala znaleźć jeden kryształ, wśród ton węgla,
to ona jest od zawsze składnikiem twojego tętna,
matka wierzyła, że z niej wydostanie się perła,
z tych którzy stracili wiare, każdy już przegrał.



I mówią, że w sercu niosą ją tylko naiwni,
nie słucham ludzi, oni są tacy dziwni,
komu zaufasz? swoim pragnieniom czy bliźnim?
nikt niż ty sam lepiej nie zna twoich myśli.
Czy gdyby nie było nadziei dziś wśród ludzi,
na lepsze jutro, kto by się chciał tu obudzić?
jeżeli nikt by w nią nie wątpił to kluby,
przytulałyby mniej samotnych koneserów wódy.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.