Późny wieczór lipcowy nastaje
I koszula się jeszcze trochę lepi do skóry
Ja do domu znów wracam, jakoś mi się wydaje
Jakby trochę za bardzo pod górę
Głowa wpada mi w ramiona
Oczy tępo za okno pociągu wpatrzone
Ja do domu znów wracam, tam gdzie córka i żona
Pewnie czekają zmartwione

Bo choć miasto w którym byłem
Piękne jest, co tu kryć
Mają rynek nie lada i hotele i zamki
A ja wolę u siebie, ja wolę tu żyć
Gdzie tak bardzo ciekawskie firanki
Tutaj każdy każdego dobrze widzi i wie
Czy się gorzej czy nie, sprawy mają za ścianą
Kto się komu kłania, komu ktoś mówił, że
Jeszcze gorsze nam czasy nastaną

Ciemne chmury nad miastem zostały
A mój pociąg mnie wiezie coraz bliżej do domu
O koszuli pomiętej zapomniałem
Ale o tym nie powiem nikomu
Zza firanek znajome spojrzenia
Tak ciekawskie jak dziecko wystawy w markecie
Wciąż te same codzienne zmartwienia
Zapisane w nie jednym sekrecie

Bo choć miasto w którym byłem...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.