---

Powiedział mi pan, proszę pana,
Przedwczoraj, przypadkiem w rozmowie,
Że ma pan już dość tych piosenek,
Tych piosenek o Wilnie i Lwowie,
Że to wspomnienie zbyt boli
I czas skończyć raz z tą udręką.
Być może... A czy pan mi pozwoli,
Że na to odpowiem piosenką?

Już mi raz zabrali Wilno,
Już mi raz zabrali Lwów,
Ale z serca mi nie wyrwą
Moich dwóch najmilszych słów!
Odebrali mi już sporo
Z moich snów i z naszych serc,
Lecz tęsknoty nie zabiorą,
Bo tęsknota we mnie jest!

Być może, że pan mnie zrozumie,
I myślę, że pan mi wybaczy,
Bo ja już inaczej nie umiem,
Bo ja nie potrafię inaczej.
Pan patrzy realnie na wszystko,
A ja zamknę oczy czasami
I Lwów mam przed sobą tak blisko,
I Wilno mam tuż przed oczami.

Już mi raz zabrali Wilno,
Już mi raz zabrali Lwów,
Ale z serca mi nie wyrwą
Moich dwóch najmilszych słów!
Odebrali mi już sporo
Z moich snów i z naszych serc,
Lecz tęsknoty nie zabiorą,
Bo tęsknota we mnie jest!

Już mi raz zabrali Wilno,
Już mi raz zabrali Lwów,
Ale z serca mi nie wyrwą
Moich dwóch najmilszych słów!
Odebrali nam już sporo
Z naszych snów i z naszych serc,
Lecz tęsknoty nie zabiorą,
Bo tęsknota zawsze jest!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.