Dopókiśmy młodzi i sercem, i duszą, Nie wiemy, jak cenić ten skarb. Lecz kiedy nam włosy się srebrem przyprószą, Widzimy, co skarb ten był wart. Żałujemy tych dni, a po nocach się śni Jedna prawda, a prawda ta brzmi...
Że srebro, i złoto to nic, Chodzi o to, by młodym być! Nie rozgłos, sława, stroje, zabawa, Lecz młodym być! A jeszcze do tego mieć kogoś bliskiego I kochać go, i więcej nic! Najbiedniejszym być, najskromniejszym być, Ale mieć przed sobą świat, Zakochanym być i kochanym być, I mieć wciąż dwadzieścia lat!
Choć młodość jest czasem i smutna, i nudna, To nic, nie narzekaj na los! Po latach zrozumiesz, że młodość jest cudna, Pomimo tych zmartwień i trosk. Więc korzystaj z tych lat, dzień i noc o tym myśl I pamiętaj, pamiętaj od dziś...
Że srebro, i złoto to nic, Chodzi o to, by młodym być! Nie rozgłos, sława, stroje, zabawa, Lecz młodym być! A jeszcze do tego mieć kogoś bliskiego I kochać go, i więcej nic! Najbiedniejszym być, najskromniejszym być, Ale mieć przed sobą świat, Zakochanym być i kochanym być, I mieć wciąż dwadzieścia lat!
Właściwie już cała piosenka skończona, Lecz jednak powtórzę ją raz. Spytacie: "Dlaczego?" - bo chcę, aby ona Została i żyła wśród was. Aby każdy ją znał i pamiętał od dziś, I zrozumiał zawartą w niej myśl...
Że srebro, i złoto to nic, Chodzi o to, by młodym być! Nie rozgłos, sława, stroje, zabawa, Lecz młodym być! A jeszcze do tego mieć kogoś bliskiego I kochać go, i więcej nic! Najbiedniejszym być, najskromniejszym być, Ale mieć przed sobą świat, Zakochanym być i kochanym być, I mieć wciąż dwadzieścia lat!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.