Omijałem lekcje, ale jakbym miał ich więcej, Nauczyłem się myśleć nie głową, a sercem. Sęk, że zmuszony jestem przerwać ten sen, Bo w piekl... w mieście będę tylko kęsem. Ci co składają ręce, modlą się na całym świecie, By później krzyczeć, a krzyże móc pozamieniać w miecze. Gdzie sens, gdzie drze się przykazania, szepczę, wierzę, Zabija za symbole, spowiedź ma działać jak reset. Nie wierzę, usprawiedliwiać niewiedzę wyższą mocą, Decydować o czyimś losie zostawiając Bogu osąd. Walczyć z głodem stawiając posąg, I pomodlić się o to, by biedni nie chodzili boso. Po co wojny tłumaczyć wolną wolą, Nie dość, że nie logiki w tym, niedojrzałością, by to pojąć. Najlepiej odwróć głowę, nie patrz na skrajność nędzy, Na tacę weź, idź, rozbuduj plebanię księży.
Ref: (x2) To tylko pytania, nie zadaję ich tobie, To tak jak czekanie na odpowiedź rozmawiając z Bogiem. Pytając o sprawy, o których może tylko on wie, Czy to, że ciągle wątpię to grzech? Wątpię.
Mnóstwo podobieństw, by sterować ludźmi, C-co nie? Stworzone byśmy mogli się poróżnić. Tak próżni, a każdy spadnie tak samo jak w próżni, Cóż, drwić mogę z tego, możesz zatopić nóż mi. Tyle wiar, ale tak wszystkie podobne, W różny sposób opowiadające tę samą historię. Ciągle wątpię w prawdziwość tych słów, Skoro nawet to, co widzę nie jest prawdziwe nic już. Może tam jeśli jest, może skończę w czyśćcu, Może tak, może nie, rozliczą mnie za życiorys mój. Nie mogę żyć z myślą, że wszystkie idee bledną, Gdy padnie tętno, już chyba lepiej wierzyć w Piekło. Na pewno, bo nie mogę nazwać się ateistą, Nie wierzyć w nic, to wierzyć, że stworzeni jesteśmy by zniknąć. A wiara to tylko szereg podsunięć, Przeznaczony, by umysł wierzył, że utrzymuje więcej niż gatunek.
Ref: (x2) To tylko pytania, nie zadaję ich tobie, To tak jak czekanie na odpowiedź rozmawiając z Bogiem. Pytając o sprawy, o których może tylko on wie, Czy to, że ciągle wątpię to grzech? Wątpię.
Wolna wola, gdy piroman powoduje pożar, A bez ofiar awaryjnie lądowanie to opatrzność boża. Proszę, spróbuj nie drwić, gdy czytam, że ci wierni, Odnaleźli jego podobiznę w przypalonej patelni. Nie interesuje mnie, że inni mnie zapewnią, Czy jest, czy nie ma go, cóż, nie wiem na pewno. Mógłbym zaufać, ale nie stać mnie na taki kredyt, Może uwierzę w to, może zrozumiem, może kiedyś. To tylko prosta teoria, proste rymy, Summa summarum, bez wiary nie powstałoby nic. I choć niepewność się w to wkradła, Nawet jeśli to prawda, to choćby tylko ta wykreowana, jeszcze w nas nie upadła. I choć niepewność się w to wkradła, Nawet jeśli to prawda, to choćby tylko ta wykreowana, jeszcze w nas nie upadła.
Bo to tylko prosta teoria, proste rymy, Summa summarum, bez wiary nie powstałoby nic. Prosta teoria, proste rymy, Summa summarum, bez wiary nie powstałoby nic.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
