gdy o świcie wszyscy wstają
ja kładę się spać
z pełną świadomością że już dałem
tyle ile mogłem dać
ból odpływa ze mnie z chwilą
gdy zapadam w sen
a może to tylko
kończy mi się tlen

drzewo które posadziłem
daje mi bezpieczny cień
uświadamia mi że znowu
spędzę tu samotny dzień
jak żurawie odleciały
najskrytsze marzenia
teraz już po latach wiem
że nie do spełnienia

i czy mam zapłakać
nad swym marnym losem
czy być twardym
mitycznym herosem
w poczuciu złudności
ciułać grosz za groszem
czy w ofierze złożyć ciało
na rozgrzanym stosie

miała w sobie ogień
i ogień we włosach
jej ognisty zapał
gasiła poranna rosa
cały świat zapłonął
ogniem naszych uczuć
teraz można swąd
co jedynie poczuć

i czy mam zapłakać...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.