kropla za kroplą przeciera szlak na szybie tworząc wodne arterie
krajobraz za oknem zamienia się w małe piksele
szczegóły toną powoli w niekończącej się kałuży
siedzę w oknie - siedzę tak w oknie sama i czas mi się dłuży

muzyka w radiu leci przeznaczona dla ćpunów
nie słucham - może gdybym była niespełna rozumu
papieros już ostatni i ostatnia kawa
mażę palcem po szybie to ostatnio moja jedyna zabawa

kot wyczuł me smutki jak może pociesza
nie martw się kocie nikt się przez tych drani nie wiesza
przejdzie - może jeszcze dzisiaj jakoś się ogarnę
nie pierwszy to był i nie ostatni chociaż wszystko poszło na marne

taki to już los samotnej w wielkim mieście
może przyjdzie czas i uwolnię się wreszcie
znów usłyszę że kłopoty to moja specjalność
czas to wreszcie zmienić zrobić wszystkim na złość

taki to już los samotnej w wielkim mieście...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.