zdławiony płacz w twym gardle męczy się
ty chcesz się śmiać lecz ból owładnął cię
rzuć to co dziś cię trzyma na tym dnie
jak chcesz tak żyć w spokoju zostaw mnie

ja odejść chcę bym zacząć mógł znów żyć
inaczej niż co dzień swą nędzę kryć
najgorszy grosz oślepia blaskiem swym
odbiciem w szkle na zabrudzonym dnie

ja wierzyć chcę w ten nowy lepszy świat
ty też tak chcesz lecz siły już ci brak
chcę odejść tam gdzie szarość barwną jest
by widok ten oszczędził dalszych łez

na twoją twarz cień smutku zalęgł się
jak dziki chwast wyplenić nie da się
w nadziei głos pytaniem kończy treść
i tracąc wiarę nie może tego znieść

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.