czy jeszcze nadążasz powiedz czego żądasz
korytarze takie długie dokąd wiodą nas
światło nie dociera może tam umiera
miłość którą cicho niszczy czas
puchar pełen win w krajobrazie giń
mogę paść na bruk lub w ramiona twe
huk armatnich dział jęk ranionych ciał
budzą mnie ze snu wciąż wspomnienia złe
czy jeszcze pamiętasz te beztroskie święta
i dzieciństwo które miało wiecznie trwać
beztroskie pejzaże stały się mirażem
bez perspektyw nie budź i pozwól dalej spać
miłość jak narkotyk jakże działa dotyk
twoich dłoni bliskość twoich ust
przekraczasz granice ja w ciągłej panice
trzymam wodze niczym broń wystarczy nacisnąć spust
czy jeszcze nadążasz powiedz czego żądasz
korytarze takie długie dokąd wiodą nas
światło nie dociera może tam umiera
miłość którą cicho niszczy czas
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
