kontrabas runął ze schodów w dół
okruchy miłości też - kto je poskleja
może gdyby to był dębowy stół
była by jeszcze jakaś nadzieja
co dzień napełniasz mój stary kubek
rytuał nawyk przyzwyczajenie
czuję się jak wiejski głupek
że jeszcze mam jakieś marzenie
dlaczego w nocy zamykasz drzwi
dlaczego ciemność tak cię przeraża
chcesz mi powiedzieć że licho nie śpi
i że nic dwa razy się nie zdarza
wikolem sklejam stary kontrabas
wszystko się sklei okna i drzwi
instrument jak miłość konstrukcja słaba
co w zakamarkach gdzieś jeszcze tkwi
okruchy miłości jak drzazgi ukryte
wbite w szczeliny starych schodów
pozostał kubek i lata przeżyte
wspólnie bez sensu i bez powodu
dlaczego w nocy zamykasz drzwi
dlaczego ciemność tak cię przeraża
chcesz mi powiedzieć że licho nie śpi
i że nic dwa razy się nie zdarza
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
