o jakże piękna katastrofa zbliża się
dokąd uciec - uciec nie ma gdzie
mokra plama umysł mój się tnie
pożegnanie wypisuję szminką na lustrzanym szkle

przenikliwe twe spojrzenie nie dostrzega mnie
czy kojarzysz raz przez chwilę spotkaliśmy się
dla mnie cały świat w drugą stronę kręci się
czy on wie czy on wie jak ja męczę się

wiem że nie ma to najmniejszych szans
na co mi z motyką tu porywać się
trochę potrwa zanim opanuję ten mój chory stan
i wyliżę się z tych świeżych ran

katastrofa już nagłówki oślepiają mnie
nie zadawaj absurdalnych pytań w stylu któż to wie
czuję jakby walec po mnie stoczył się
i ponownie włączył wsteczny bieg

wiem że nie ma to najmniejszych szans
na co mi z motyką tu porywać się
twoich spojrzeń w moją stronę ciągle brak
a ja głupia czekam na twój znak

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.