okna na centrum z kuchni na park
kominek z ogniem nie żadna atrapa
i duże łóżko gdzie płonie żar
splecionych naszych ciał...
tak chciałabym na wieki
podchodzę w pół śnie chwiejnym krokiem
pod stopą odgłos dębowej deski
i nie otwieram oczu znam każdy metr
od lat wydeptywanej ścieżki
spokojnie skradam się
oddech miarowy słyszę twój
i jak najciszej zbliżam się
nie chcę zakłócić twego snu
z tobą bezpiecznie czuję się
choć okna pootwierał w nocy wiatr
nie zbudzi nas już burzy grzmot
i spadający grad
śpij że spokojnie swoim snem
ja rano spiorę z twej rany krew
już wyrzuciłam nóż cóż
nikt się nie dowie o tym że...
a mogłeś nadal kochać mnie
czemu przyniosłeś kobiecą woń
ciut ostrożniejszym mogłeś być
gdy całowałam twoją skroń
a mogłeś nadal kochać mnie
ślad obcej szminki zdradził ciężko
pamiętam kiedy to obiecałeś mi
że zawsze będziesz kochał mnie
śpij że spokojnie swoim snem...
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
