ten dzień miał być taki fantastyczny
ty i ja i ten bezmiar kosmiczny
zawsze marzyłem wyjechać za miasto
ja wezmę prochy ty jakieś ciasto

czas dla nas świat przed nami otworem
wszystko na swoim miejscu wszystko w samą porę
twoje spojrzenie tak wiele dla mnie znaczy
grupa przyjaciół gdzieś w głowie mej majaczy

czy usłyszą mnie
czy usłyszą mnie
czy usłyszą mnie jeszcze

droga daleka pogoda parszywa
w radiu muzyka taka jakaś krzywa
nic nie pamiętam ból tylko i łzy
cóż to za życie gdy koszmar pieprzy sny

egzystencjonalny powolny czas
wróciłem do ciebie który to już raz
i nie wiem czy błądzę czy idę drogą złą
gdzieś w kostnicy na dole moi przyjaciele śpią

czy usłyszą mnie...

nie wierz tym kundlom co na tobie uśmiech wymuszają
o złoty ząb im chodzi co go wyrywają
każdy grosz dobry jest dla dobra sprawy
gdy nie masz dla nich nic to nie ma zabawy

czy żyć mam z świadomością wiecznego obłędu
ma pamięć jest w granicach statystycznego błędu
twoje spojrzenie tak wiele dla mnie znaczy
grupa przyjaciół gdzieś w głowie mej majaczy

czy usłyszą mnie...

zielona paproć w doniczce tak jak ja usycha
jakby się przyjrzeć wygląda jak marycha
patrzę na te wszystkie dziwne zjawiska
później jest tylko pustka czar szybko pryska

świat cały ja i ty to brud powstały z prochu
czuję ból głowy dochodząc po trochu
i nie wiem czy błądzę czy idę drogą złą
gdzieś w kostnicy na dole moi przyjaciele śpią

czy usłyszą mnie...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.