Nie znasz mnie,
ani ja ciebie,
nieznany nikogo,
bo wszyscy są
pochłonięci prostą drogą.

I już nie wierzę,
że taki jesteś, bo jesteś sztuczny
wyimaginowany.

Kreujesz siebie
i swój wizerunek.
Wybierasz styl
i myśli kierunek.

Nie jesteś sobą,
jesteś modną maską,
którą zmieniasz,
gdy światła zgasną.

Lecz już cię nie będzie,
maska cię pochłonęła,
zabrała poglądy,
jestestwo wchłonęła.

Gdzie masz siebie?
Gdzie masz swoje sny?
Gdzie masz swoją twarz?
Gdzie jesteś ty?

Twoje maski,
fałszywe stwierdzenia,
ludzi naiwnych
wielkie złudzenia.

Niszczysz siebie,
zrywasz swoje ja,
kończysz się,
jak skończyłem się ja.

Posłuchaj rady,
i porzuć maskę,
bądź sobą nie kimś,
daj wyraz siebie.

I nie pozwól nigdy
by stłumiono cię,
nie bierz przykładów z innych,
a na pewno nie ze mnie.

Idź i żyj jak chcesz,
póki jesteś sobą
i świadomie żyjesz.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.