Stoi dziewczyna przy oknie, smutno okienna jest wnęka, stoi dziewczyna samotnie.
Niebieska na niej sukienka. "talerze już wszystkie wytarłam, niech ręcznik się trochę osuszy, niewielka w zatoce dziś fala. Czy kiedyś będę w podróży?
Że łokcie czasami mnie bolą odbite na parapecie, to nic. Bo w oku solą serce niechciane jest przecież."
Trzeba więc serce ukoić. Lecz ono nie myśli o tym i tylko przy oknie stoi. Jej miłość ma kolor tęsknoty.
"Chciałabym w świat gdzieś wyruszyć, pojechać na przykład do Voyens i serce mężczyzny tam skruszyć. Ech, jeszcze trochę postoję.
I ludzie mówiliby o mnie, poeci by wiersze pisali, mam myśli, o Boże!, nieskromne - ach gdyby uwiecznił mnie Dali..."
Stoi dziewczyna przy oknie, a jeszcze do prania zasłona, I patrzy w przestrzeń samotnie, futryna jest ciemnozielona.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
