Kajś pod ziymiom we chodniku, świycom lampki łod górników. Już sie bierom za fedrunek, sztajgier skończył felezunek. Już zaczyno wreć robota, Kombajnista włączył grota. Strop podparty, spąg wybrany. Wongiel sypie sie ze ściany. Pod ociosem coś migoce, Śleper siednoł se na klocek. Tela jeszcze jest w nim wiary, że sie modli do Barbary
Świynto Barbaro ty miyszkosz na grubie, a łoczy mosz czorne jak wongle. Na rynkach mosz grafit i mika, i myślisz durch ło górnikach. /X2
Dziynkujymy Ci Barbaro, że sie modlisz, że sie starosz. Dziynkujymy, że pilnujesz, że sie troszczysz i frasujesz. Górnik jak robi na grubie, cały sie oddaje Tobie. A myślami jest u żony jak po szychcie jest zmynczony. A te dziołchy ze sortowni, te ze płuczki i z lampowni. Kochej wszystkie tak jak córki, od Barbórki do Barbórki.
Świynto Barbaro ty miyszkosz na grubie, a łoczy mosz czorne jak wongle. Na rynkach mosz grafit i mika, i myślisz durch ło górnikach. /X2Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
