---

Dziadek mój był dziwakiem z zasadami wiąż na baker A E
czytał książki których nie znał nikt fis D
W lasku ognia przy kominku przy koniaku albo winku A E
Ze Stonesami głośno wył fis D
Kiedyś kapitanem, z brodą Bogiem Panem
dziś zostały groźne brwi.
Zawsze plażą szedł z butelką, rzucał w morze ją daleko
A w butelkę wkładał list:

Listy, listy miłosne A
Latem zimą wiosną E
Słał pocztą morską gdzieś fis D
Pełne westchnień tęsknoty
Do przytuleń ochoty
Proszę – pisał – odpisz mi...

Dziadek mój był bohaterem, lecz nie mówił o tym wiele
ten nie wierzył, tamten śmiał.
Potem ktoś im wybił szybę, pranie błocił niemożliwie
Dziadek wiedział że to ja.
Brał mnie na kolana potem opowiadał
Czułem jakbym pływał z nim.
Gdy zasnąłem szedł nad morze chociaż czuł się coraz gorzej
Rzucał butle no a w nich:

Listy, listy miłosne...

Kiedyś w domu w środku nocy tata dzwonił chcąc pomocy
drżał mu głos miał w oczach łzy.
Potem wziął mnie na kolana dziadka pieśni snuł do rana.
aż nas w końcu zastał świt.
Czemu nikt nie chhrapie? Nic nie pachnie
morzem i nie skrzypią dziadka dzwi?
Wtedy stałem się dorosły słysząc taty głos doniosły:
Dziadek dostał Babci list... a w liście:

Czekam, czekam miły
Już nie zniosę chwili
Dłużej braku twoich rąk.
Przybądź jak najszybciej
Do swej dziewczyny
Czekam miły – Twoja O.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.