Piosenka moja po świecie chodzi W lnianej koszuli, I o podwiośniu w borach zawodzi Głosem zuzuli... Ślady jej stopek wiatr cichy zwiewa, Obmywa rosa, Kiedy po świecie chodzi i śpiewa Jasna i bosa.
Piosenka moja z rodu sierota, Cudzo jej wszędzie... Chciałaby lecieć, gdzie zorza złota, Jak te łabędzie... Jak te łabędzie — puchy rozwiewa Gdzieś ku jutrzence, Kiedy po świecie chodzi i śpiewa, Wznosząca ręce.
Piosenka moja żyje tęsknicą, Jak czarnym chlebem, Ani ją jasne cuda zachwycą Pod obcym niebem... Ku gwiaździe patrzy, co tam omdlewa Blaski drżącemi, Kiedy po świecie chodzi i śpiewa O swojej ziemi!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.