Tutuşmayan dal Kurşun yemeyen tütün salkımı kalmadı Lice'nin fermanı ateşten kalemle yazılmıştı Önce gözleri düştü lice'nin Yanaklarına aktı gözbebekleri,etleri döküldü Ağıtlar yoruldu yıkık damları dolaşmaktan Başlar önüne düştü Sürgündüler,sel oldular Dicle'ye aktılar
(Kürtçe Sözler)
Düğün kınası kalmış tırnakta Kendinden habersiz yatıyor Sorsam sual etsem halını Göze var söze yok…yok erimiş
Yılan mı tutmuş kanadından Şahan mı pençe vurmuş kalkmaz Nasıl edem şimdi yarama Kuş konacak dam yok lice'de
Yüreğim ne çok sevmiş seni Of amansız ben bilmemişem kalk yürü taze muradsızım Her gül kendi dalında büyür
Çekip de yarayı düşmezsem Nize ki bu canım sağ durmam Dicle kavuşanda dağlara O gün bir gül alırım koynumaTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.