---

To rok zero dziewięć, jak zawsze dzień za dniem,
Każdy osobnik ma tu swój własny cel,
Ważni panowie w drogich garniaczach,
Chcąc nie chcąc cel - zagłada świata,
Stany, Rosja, Chiny bujają kołyskę,
Jeden, drugi czeka aż trzeci przyśnie,
W zagrożeniu rynek całego świata,
Co drugi biznesman na zawał pada,
Problemy, konflikty, technologie,
Przyroda, polityka, coś w mojej głowie,
Wszystko szepcze, że bliskie jest koniec,
To fakt - człowiekowi nie pomoże człowiek,
To już dawno lepienie garnca z gówna,
Sytuacja trudna, każdy boi się jutra,
Jest niespokojnie i nie ma, co się łudzić,
Bo wszystko zmienić może czerwony guzik.

2x Ref.
Bo tak się kończy tutaj nasza historia,
Metaliczny posmak a wokół wojna,
Urodzeni Tylko Po To Żeby Umrzeć,
Tak musi być, tego nie mogę zrozumieć.

A odkąd jest życie, jest i też walka,
I odkąd są ludzie jest i wojna krwawa,
Począwszy od prostej, drewnianej dzidy,
Międzykontynentalny pocisk balistyczny,
Tego dnia - wszystkie woły padły bez sił,
Tego dnia - łuk nie wystrzelił,
I czarne anioły zwiastowały już koniec,
Tym razem atak skierowany w naszą stronę,
Siedem świec na siedmiu świecznikach,
Zniknęło a przecież nic w świecie nie znika,
I purpur przykryła każdego człowieka,
Biel trafiła na wieczność do cienia,
Wszystko, co piękne poległo jak domino,
Pozostała jedynie bezbarwna nicość,
I przysypane popiołem resztki ludzi,
A wszystko zmienił ten czerwony guzik.

2x Ref.
Bo tak się kończy tutaj nasza historia,
Metaliczny posmak a wokół wojna,
Urodzeni Tylko Po To Żeby Umrzeć,
Tak musi być, tego nie mogę zrozumieć.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.