Zwykli ludzie noszą w sercach Wiarę w miłość, czasem smutek W dzień powszedni zamiast w święta Otwierają swoja duszę.
Jest naiwna i wrażliwa Miewa dłonie spracowane A na grzbiecie koszulina Myśli ma nieuczesane.
Ludzie z duszą lubią Babla Stare książki już niemodne Od Gogola do Remarque’a Ale żyją raczej skromnie.
Melancholia czasem z chandrą Też niekiedy inspiruje Jeśli w duszy gra nam płomień W Płocku, Lesku, Żyrardowie. Ludzie z duszą lubią kino Lecz najchętniej w iluzjonie Chociaż czas ten dawno minął Najważniejszy był w nim człowiek.
W wielkich miastach wielcy ludzie Mają serca plastikowe Płacą kartą jak za towar Za swe życie uczuciowe.
Aktoreczki i modelki Prężą ciała w światłach rampy Plotą słodkie dupereli Strojne w piórka i kokardy. Ludzie z duszą lubią kino Lecz najchętniej w iluzjonie Chociaż czas ten dawno minął Najważniejszy był w nim człowiek.
Zwykli ludzie noszą w sercach Wiarę w miłość, czasem smutek W dzień powszedni zamiast w święta Otwierają swoja duszę.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
