Tajemnice świątyń i ciemności
Ukryli Bogowie pod morskimi falami
Mrok pochłonął pradawny klejnot
Dziś głębin mórz przykrywa dawne dziedzictwo
Stoję nad brzegiem morza
Wpatrując się w daleki horyzont
Moje myśli błądzą daleko
Ponad czasem i wiecznością
Czas nie wymazał dawnej chwały
Ciemność nie zdławiła płomienia
Pamięć pozostała zaklęta w znakach
Zapisana magicznymi runami
Wiatr kołysze morskimi falami
Zimno przenika pod mój płaszcz
Czuje powiew dawnej tajemnicy
Starożytna mądrości przenika moje myśli
Słyszę modlitwy w dawnych świątyniach
To wciąż Atlanci wznoszą swoje pieśni chwały
Ich głos napawa mnie siłą i dumą
Wciąż rozumiem ich dawną mowę
Mój duch ulatuje w przestworza
Porwany starożytną magią Atlantów
Moje błękitne oczy
Świadczą o tym skąd pochodzę
Część mnie jest wciąż z nimi
W dalekiej otchłani wiecznego czasu
Runy ułożone przez Wotana
Zmieniają rzeczywistość
Dziś teraźniejszość nie istnieje
Wszystko co mnie nauczono
Jest nic niewarte...
Mój los zaklęty i nieodgadniony
Moje więzy krwi i duch pokoleń
Wciąż brzmią dawną melodią
Która rozbrzmiewa pod morskimi falami
Tu nad brzegiem morza
Przysięgam dziś wierność
Światłu, które jest we mnie
Słońcu, które jest wieczne
Z morskich fal podnoszę miecz
Jego połysk napawa mnie euforią
Dziś już wiem, że jutro usłyszę
Lament i płacz moich wrogów!
Ogień, który płonie we mnie
Oślepił wrogów mych
Zerwałem nici snu, które mnie niewoliły
Mój Rydwan już mknie po niebie
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
